digress$21324$ - translation to ελληνικό
Diclib.com
Λεξικό ChatGPT
Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:

Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT

Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:

  • πώς χρησιμοποιείται η λέξη
  • συχνότητα χρήσης
  • χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
  • επιλογές μετάφρασης λέξεων
  • παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
  • ετυμολογία

digress$21324$ - translation to ελληνικό

SECTION OF A COMPOSITION OR SPEECH THAT MARKS A TEMPORARY SHIFT OF SUBJECT
Digress; Topic drift; Digressions

digress      
v. εκτρέπομαι, παρεκβαίνω

Ορισμός

digression
n.
act of digressing
1) a digression from
digressive remarks
2) a digression on (he launched into a digression on the need for more power plants)

Βικιπαίδεια

Digression

Digression (parékbasis in Greek, egressio, digressio and excursion in Latin) is a section of a composition or speech that marks a temporary shift of subject; the digression ends when the writer or speaker returns to the main topic. Digressions can be used intentionally as a stylistic or rhetorical device.

In classical rhetoric since Corax of Syracuse, especially in Institutio Oratoria of Quintilian, the digression was a regular part of any oration or composition. After setting out the topic of a work and establishing the need for attention to be given, the speaker or author would digress to a seemingly disconnected subject before returning to a development of the composition's theme, a proof of its validity, and a conclusion. A schizothemia is a digression by means of a long reminiscence.

Cicero was a master of digression, particularly in his ability to shift from the specific question or issue at hand (the hypothesis) to the more general issue or question that it depended upon (the thesis). As was the case with most ancient orators, Cicero's apparent digression always turned out to bear directly upon the issue at hand. During the Second Sophistic (in Imperial Rome), the ability to guide a speech away from a stated theme and then back again with grace and skill came to be a mark of true eloquence.